Ks. Stanisław Hochół urodził się 10 I 1935 r. w Jurkowie (diec. tarnowska) w tej części, która należy do parafii Dobra. Jego rodzice Józef i Maria Czyrnek byli rolnikami. Stanisław był najstarszym spośród dziesięciorga rodzeństwa. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Dobrej. Potem uczył się w Małym Seminarium Duchownym w Mikołowie. Dnia 30 V 1952 r. złożył podanie o przyjęcie do nowicjatu salwatorianów. Przy jego rozpoczęciu wybrał sobie nowe imię, Hilary, którego używał do stycznia 1966 r. Po ukończeniu nowicjatu złożył w Bagnie profesję zakonną 15 VIII 1953 r. Studia filozoficzno-teologiczne odbywał początkowo w Trzebini, a potem w Wyższym Seminarium Duchownym w Bagnie. Prócz przepisanych programem zajęć studenckich, uczył się dodatkowo języka esperanto, a po zdaniu egzaminu na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał prawo do jego nauczania na kursach i szkołach w zakresie podstawowym. Wieczyste śluby zakonne złożył 15 VIII 1957 r. w Bagnie. Święcenia kapłańskie przyjął wraz z trzynastoma innymi diakonami w bazylice trzebnickiej 29 VI 1959 r. z rąk biskupa wrocławskiego Bolesława Kominka. W tym samym roku rozpoczął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ks. Hochół dużo czasu poświęcał młodzieży szkolnej i studenckiej zwłaszcza w czasie wakacji, organizując wycieczki i obozy wędrowne. Dla uczestników odprawiał, za specjalnym pozwoleniem Prymasa, Msze św. „sub divo”. Po ukończeniu studiów w 1962 r. i otrzymaniu tytułu magistra filozofii chrześcijańskiej w zakresie specjalizacji filozoficzno-psychologicznej, przebywał krótko w Krakowie i Zakopanem. W 1963 r. został przeniesiony do Wyższego Seminarium Salwatorianów w Bagnie, gdzie wykładał psychologię i kilka innych przedmiotów. Pełnił też funkcję wychowawcy. Jako prefekt kleryków wielokrotnie urządzał wspólne wakacje piesze lub rowerowe, głównie w górach. Zajmował się też fotografiką. W 1967 r. przełożeni powierzyli mu troskę o młodzież zakonną w Krakowie-Zakrzówku, gdzie przebywali klerycy po nowicjacie przygotowujący się do matury, i tacy, którzy chcieli do nowicjatu wstąpić. W tym czasie uczył również psychologii m.in. u ojców paulinów na Skałce. Ks. Hochół kilkakrotnie nosił się z myślą wyjazdu do USA celem pogłębienia studiów, ale z różnych powodów do tego nie doszło.
 Od 1970 r. ks. Stanisław poświęca się głównie pracy duszpasterskiej i rekolekcyjno-misyjnej. W latach 1970-1975 był wikariuszem w Międzyzdrojach (ówczesna diec. gorzowska), potem, od 1975 do 1978 r. pracował w tym samym charakterze w Krzyżu Wlkp. W 1972 r. był brany poważnie pod uwagę jako kandydat na misje do Konga, ale zrezygnował, uważając, że nie jest odpowiednio przygotowany.
 Od 1978 r, przez kilka miesięcy pełnił funkcję kapelana u sióstr urszulanek w Nałęczowie. Ponieważ nie widział się w tej roli, przełożeni przenieśli go w 1979 r. do Zakopanego, gdzie do 1985 r. pracował jako katecheta.
 Kolejną wspólnotą, do której należał, był Mikołów na Śląsku. W latach 1987-1990 pełnił funkcję przełożonego, a następnie był katechetą i superiorem w niedalekich Śmiłowicach. W latach 2001-2006 posługiwał jako kapelan u sióstr boromeuszek w Żorach, należąc do wspólnoty w Mikołowie. W 2006 roku został przeniesiony do Krzyża, gdzie pomagał w pracy duszpasterskiej.
 ks. Hochół zmarł nagle 14 IX 2010 r. w Krzyżu Wlkp. Pogrzeb odbył się w kościele salwatorianów w Krakowie-Zakrzówku, 18 września. Mszy Św. przewodniczył i kazanie wygłosił prowincjał ks. Piotr Filas. Zmarłego Współbrata pochowano w grobowcu zakonnym na Salwatorze w Krakowie.

(Wł. Węglarz SDS)