W okolicznościowym przemówieniu Ksiądz prowincjał przypomniał i podkreślił zasługi ks. Tadeusza Glenia dla tutejszych parafian, nie tylko w tym zewnętrznym znaku, jakim była budowa kościoła, ale przede wszystkim w tworzeniu społeczności parafialnej w wymiarze duchowym. Pod koniec Eucharystii została poświęcona tablica pamiątkowa ku czci śp. ks. Tadeusza Glenia. W tym miejscu Ksiądz prowincjał podziękował obecnemu proboszczowi ks. Mieczysławowi Pajdo za cenną inicjatywę wmurowania tablicy i kontynuowania dzieła poprzednika.

Poniżej prezentujemy życiorys śp. Ks. Tadeusza Glenia:

Ks. Tadeusz Gleń urodził się 26 lipca 1939 roku w Lublinie w rodzinie robotniczej Władysława i Bronisławy zd. Chucherko. Chrzest św. otrzymał 10 września 1939 roku w rodzinnym mieście, w parafii św. Michała. Tadeusz miał starsze rodzeństwo: jednego brata i trzy siostry. Z powodu działań wojennych w 1939 roku rodzina Gleniów musiała opuścić Lublin i przenieść się do Nowej Góry k. Krzeszowic, gdzie ojciec pełnił funkcję kościelnego w miejscowej parafii. Tadeusz od dziecka był ministrantem i pomagał ojcu w jego posłudze. Szkołę podstawową ukończył w Nowej Górze, a potem Zasadniczą Szkołę Chemiczną w Dworach k. Oświęcimia. Do podjęcia nauki w liceum ogólnokształcącym i zrobienia matury nie miał warunków, gdyż po śmierci ojca w 1952 roku sytuacja materialna rodziny bardzo się pogorszyła. Do nowicjatu salwatorianów w Bagnie wstąpił w 1956 roku i obrał imię zakonne Emilian (w 1966 roku wrócił do używania imienia chrzestnego). Pierwszą profesję złożył 8 września 1957 roku, a wieczystą 8 września 1960 roku. W 1959 roku ukończył naukę z zakresu szkoły średniej i zdał maturę. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1966 roku w Trzebini z rąk abpa Karola Wojtyły. Jako kapłan pracował głównie w duszpasterstwie parafialnym i podejmował działalność misyjno-rekolekcyjną. Miejscami jego pracy w charakterze wikariusza były: Trzebnica (1966-1969), Choina, diec. szczecińsko-kamieńska (1969-1970), Kraków, par. Św. Szczepana (1970-1971), Trzebinia 1971-1974, Bielsko-Biała, par. NMP Królowej Polski (1974-1975), Oborniki Śl. (1975-1978), Krzyż Wlkp. (1978-1980). Jako rekolekcjonista w latach 1980-1982 przebywał we wspólnocie w Mikołowie. Następnie był przełożonym domu zakonnego w Warszawie (1982-1987). W 1987 roku został mianowany proboszczem nowej parafii w Ponicach, z przynależnością do wspólnoty w Więciórce, w której pełnił funkcję konsultora i superiora. Z nominacji biskupiej był w dekanacie rabczańskim animatorem duszpasterstwa dorosłych. Ponadto w ramach organizacji życia parafialnego, zwłaszcza budowy kościoła i powstawania domu zakonnego, działał w wielu sprawach jako pełnomocnik przełożonego prowincjalnego. Do urzędu proboszcza doszły dodatkowe funkcje, ekonoma i superiora wspólnoty miejscowej (1999-2009). Po dwudziestu dwóch latach posługi duszpasterskiej, gdy dzięki m.in. jego wzmożonej pracy stał już gotowy kościół parafialny, a powyżej przy drodze dom zakonny, ks. Tadeusz został zwolniony z urzędu proboszcza i superiora i przeniesiony do Krzyża Wlkp. Powodem podjęcia tego kroku ze strony przełożonych zakonnych był stan zdrowia i konieczność odpoczynku. W ostatnich miesiącach przebywał u swojej siostry w Mławie, gdzie był otoczony troskliwą opieką. Mimo to jego zdrowie ulegało dalszemu pogorszeniu. Na krótko przed śmiercią został przeniesiony do wspólnoty w Trzebini, gdzie poddał się jeszcze kuracji szpitalnej w Chrzanowie. Zabiegi medyczne okazały się jednak bezskuteczne. Pan zabrał go do siebie 18 listopada 2011 r. w wieku 72 lat, w 54 roku życia zakonnego i 45. roku kapłaństwa.
Pogrzeb śp. ks. Tadeusza Glenia odbył się 25 listopada 2011 r. w Trzebini. Wydarzeniu przewodniczył bp Damian Muskus, kazanie wygłosił prowincjał ks. Piotr Filas. Ciało spoczęło w grobowcu zakonnym w Trzebini.